تیشرت چیست؟

تی شرت، یا پیراهن سه راهی، سبکی از پیراهن پارچه ای است که به نام شکل T بدن و آستین های آن نامگذاری شده است. به طور سنتی دارای آستین های کوتاه و یک یقه گرد است که به گردن خدمه معروف است که فاقد یقه است. تی شرت ها عموماً از پارچه ای کششی، سبک و ارزان قیمت ساخته می شوند و تمیز کردن آن آسان است.

به طور معمول از نساجی پنبه در استوکنت یا بافتن جرسی ساخته شده است، آن را تا به بافت مشخص قابل اعتماد در مقایسه با پیراهن ساخته شده از پارچه بافته شده است.

برخی از نسخه های مدرن دارای بدنه ای هستند که از یک لوله به طور مداوم بافندگی ساخته شده اند که بر روی یک ماشین بافندگی دایره ای تولید می شود، به گونه ای که تنه هیچ درز جانبی ندارد. ساخت تی شرت ها به شدت خودکار شده است و ممکن است شامل برش پارچه با لیزر یا جت آب باشد.

تی شرت از لباس های زیر مورد استفاده در قرن ۱۹ تکامل یافت و در اواسط قرن بیستم از لباس زیر به لباس های گاه به گاه با استفاده عمومی انتقال یافت.

یک تی شرت گردن V دارای یک خط گردن V شکل است، در مقابل خط گردن گرد پیراهن گردن خدمه رایج تر (که گردن U نیز نامیده می شود). گردن های V معرفی شدند به طوری که خط گردن پیراهن نشان نمی دهد که در زیر یک پیراهن بیرون پوشیده می شود، به عنوان پیراهن گردن خدمه.

تاریخچه

تی شرت از لباس های زیر مورد استفاده در قرن ۱۹ تکامل یافت. اول ، یک تکه لباس زیر اتحادیه را به لباس های جداگانه بالا و پایین برش داده شد ، با بالا به اندازه کافی طولانی به جمع کردن در زیر waistband از پایین. با و بدون دکمه، آنها توسط معدنچیان و stevedores در طول اواخر قرن 19 به عنوان یک پوشش مناسب برای محیط های گرم به تصویب رسید.

به عنوان لباس لغزش بدون دکمه، اولین تی شرت به مدتی بین جنگ اسپانیا و آمریکا در سال ۱۸۹۸ و ۱۹۰۴ برمی گردد، زمانی که شرکت لباس زیر کوپر یک آگهی مجله را اداره می کرد که محصول جدیدی را برای لیسانسها اعلام می کرد. در عکس «قبل» مردی چشمانش را از دوربین دور می کند انگار خجالت می کشد؛ او تمام دکمه های زیر شرت خود را از دست داده است و ایمنی پین فلپ های خود را با هم. در عکس «بعد» یک نجیب زاده ویرله سبیل دسته دار ورزش می کند، سیگار می کشد و به اندازه کافی کشش «زیر پیراهن لیسانس» می پوشد تا روی سر کشیده شود. "بدون سنجاق ایمنی -- بدون دکمه -- بدون سوزن -- بدون موضوع ، اجرا شعار با هدف مردان بدون همسران و بدون مهارت های دوخت."

در سال ۱۹۱۳ نیروی دریایی آمریکا برای اولین بار آن ها را به عنوان لباس زیر صادر کرد. اینها یک زیر پیراهن پنبه ای گردن خدمه، آستین کوتاه و سفید بودند تا زیر لباس پوشیده شوند. برای ملوانان و تفنگداران دریایی در مهمانی های کاری، زیردریایی های اولیه و آب و هوای گرمسیری رایج شد تا ژاکت یکنواخت خود را، پوشیدن (و خاک کردن) تنها زیر پیراهن حذف کنند. آن ها به زودی به عنوان یک لایه پایین لباس برای کارگران در صنایع مختلف از جمله کشاورزی محبوب شدند. تی شرت به راحتی نصب می شد، به راحتی تمیز می شد و ارزان می شد و به آن دلایل به پیراهن انتخابی پسران جوان تبدیل می شد. پیراهن پسران با رنگ ها و الگوهای مختلفی ساخته می شد. کلمه تی شرت تا دهه ۱۹۲۰ بخشی از انگلیسی آمریکایی شد، و در فرهنگ لغت مریام-وبستر ظاهر شد.

توسط افسردگی بزرگ، تی شرت اغلب لباس پیش فرض به هنگام انجام کارهای مزرعه یا مزرعه پوشیده می شود، و همچنین زمان های دیگر زمانی که تواضع خواستار پوشش تنه اما شرایط خواستار پارچه های سبک وزن بود. [6] پس از جنگ جهانی دوم، آن را توسط مردان نیروی دریایی به عنوان لباس زیر پوشیده شد و به آرامی شایع شد برای دیدن جانبازان پوشیدن شلوار یکنواخت خود را با تی شرت خود را به عنوان لباس گاه به گاه. پیراهن ها در دهه ۱۹۵۰ پس از پوشیدن یکی از مارلون براندو در یک استریت کار به نام هوس محبوب تر شدند و در نهایت به وضعیتی به عنوان لباس های مد روز، مستقل، لباس های بیرون دست یافتند. اغلب پسران آن ها را در حین انجام کارهای کاری و بازی در خارج می پوشیدند و در نهایت ایده پوشیدن آن ها را به عنوان لباس های گاه به گاه با هدف عمومی باز می کردند.

تی شرت های چاپی تا سال ۱۹۴۲ در حال استفاده محدود بودند که تی شرت مدرسه توپچی سپاه هوایی بر روی جلد مجله زندگی ظاهر شد. در دهه ۱۹۶۰ تی شرت های چاپی برای خودبیان و همچنین برای تبلیغات، اعتراضات و یادگاری ها محبوبیت کسب کردند.

نسخه های فعلی در بسیاری از طرح ها و پارچه های مختلف در دسترس هستند، و سبک ها شامل خدمه گردن و پیراهن گردن V هستند. تی شرت ها از فرسوده ترین لباس هایی هستند که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند. تی شرت ها به ویژه با برندسازی برای شرکت ها یا کالا محبوب هستند، چرا که ساخت و خرید ارزان قیمت هستند.

ترند ها

تی شرت ها در اصل به عنوان زیر پیراهن پوشیده می شدند، اما در حال حاضر اغلب به عنوان تنها تکه لباس در نیمه بالای بدن پوشیده می شوند، به غیر از احتمالاً برازیر یا به ندرت، یک کمد (واسکت). تی شرت ها همچنین به رسانه ای برای بیان خود و تبلیغات تبدیل شده اند که هر ترکیب قابل تصوری از کلمات، هنر و عکس ها در معرض نمایش است.

یک تی شرت به طور معمول تا کمر گسترش می یابد. گونه هایی از تی شرت مانند گردن V توسعه یافته اند. مد هیپ هاپ خواستار پیراهن های بلند تی است که ممکن است به زانو گسترش. مورد مشابه لباس تی شرت یا تی لباس، تی شرت به طول لباس است که می تواند بدون شلوار پوشیده شود. تی شرت های بلند نیز گاهی توسط زنان به عنوان لباس شب پوشیده می شوند. روند دهه 1990 در لباس زنان درگیر تنگ اتصالات cropped تی شرت و یا تاپ محصول کوتاه به اندازه کافی برای نشان دادن midriff. یکی دیگر از روند کمتر محبوب است پوشیدن تی شرت آستین کوتاه از رنگ متضاد بیش از تی شرت آستین بلند، که به عنوان لایه بندی شناخته می شود. تی شرت هایی که به بدن تنگ شده اند، تی شرت های نصب شده، طراحی شده یا بچه عروسک نامیده می شوند.

افزایش خرید آنلاین در اوایل دهه ۲۰۰۰ باعث تکثیر ایده ها و روندهای جدید تی شرت شد. در حالی که چندین زنجیره آجر و ملات این اقلام را در اختراعات خود گنجانده بودند، بسیاری از این پیراهن ها توسط استارت آپ های آنلاین پیشگام بودند. نوآوری ها شامل تی شرت فلیپ آپ بود که پوشنده می تواند آن را بلند کند و روی سر خود دراز کند تا چاپ داخلی، و لباس های چاپی همه چیز را به نمایش گذاشت.

با افزایش رسانه های اجتماعی و سایت های به اشتراک گذاری ویدئو نیز آموزش های متعددی در پروژه های DIY تی شرت آمد. این فیلم ها به طور معمول دستورالعمل هایی در مورد چگونگی تغییر یک پیراهن قدیمی به یک فر� جدید و مد روزتر ارائه می کردند.

گریمون چیست؟

ما در گریمون | graymoon بهترین اجناس و بهترین کیفیت را با همکاری تامین کنندگان مختلف جمع آوری میکنیم و با همکاری بهترین طراحان گرافیک جدیدترین و خاص ترین طرح ها را برای مشتریان خود آماده میکنیم. در وب سایت ما شما همچنین میتوانید جدیدترین و به روز ترین مقالات در ارتباط با مد را مطالعه کنید.